عکس های محمدرضا شجریان
استاد محمدرضا شجریان موسیقی دان معروف کشورمان که از دقایقی قبل خبر فوت ایشان در عده ای از شبکه های اجتماعی درج شده بود متولد یکم مهرماه 1319 بوده در شهر مشهد مقدس به دنیا آمده است که بیوگرافی محمدرضا شجریان و همسرش را در ادامه در سایت تالاب مرور خواهیم کرد.
استاد محمدرضا شجریان یکی از بهترین خواننده های ایرانی و هم چنین قاری قرآن است و موسس گروه موسیقی شهناز است. محمدرضا شجریان اکنون به سن 80 سالگی به سر میبرد و این هنرمند خوش صدا تاکنون 2 بار ازدواج کرده است.
وی در طول دوره زندگی اش شاگردان بسیاری را در عرصه موسیقی پرورش داد که از جمله آن ها می توان به ایرج بسطامی و حسام الدین سراج اشاره کرد.
زندگینامه محمدرضا شجریان
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستانهای مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد.
اما او به دلیل این که پدرش میخواست نام «شجریانها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامههای رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا این که در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
عکس شجریان
در آوازِ جاودانه: مروری بر زندگی و آثار محمدرضا شجریان
مقدمه:
صدای او از دل ِ تاریخ میآید، با سوز و گداز نیداستانها و حماسههای کهن گره خورده، و روحی تازه به غزلهای حافظ و مولانا میبخشد. او “آوازه خوانِ عشق” بود، کسی که ردِ شگفتانگیز صداش تا ابد بر تارک موسیقی ایران خواهد درخشید. محمدرضا شجریان، هنرمندی بیبدیل که سالهای عمر خود را وقفِ بالیدن بالهای آواز ایرانی و رساندنش به اوج کمال کرد. در این مقال، سفری میکنیم به جهان سحرآمیزِ این استاد آواز، از نخستین جرقههای علاقه تا خلق شاهکارهای بیچون و چرایش، و میکوشیم با نگاهی موشکافانه، زوایای پنهانِ هنر و شخصیت او را برخوانیم.
بخش اول: طنینِ نوایِ جوان (از تولد تا اواسط دههٔ ۶۰)
نواهایی از دیار خراسان: داستانِ زندگیِ شجریان با نغمههای دلنشین شهر مشهد گره خورده است. در سال ۱۳۲۸، از دلِ این سرزمینِ هنرپرور، صدایی برخاست که بعدها قرار بود جهانی را مجذوب خود کند. تولد و پرورش در چنین خاستگاهی، بیشک نقش بسزایی در شکلگیری استعداد و علاقهٔ او به موسیقی داشته است.
سفر به تهرانی پرشور: برای تکمیل آموختههایش، شجریان راهی تهران شد و زیرِ نظر اساتید برجستهای همچون عبدالله دوامی و محمود کریمی، مهارتهای خود را در زمینهی آواز پرورش داد. دوران جوانیِ او را میتوان دورهی کشفِ استعداد و شورِ بیانتهایش نسبت به موسیقیِ ایرانی دانست.
نخستین جرقههای ستاره: صدای شجریان، چنان گیرا و دلنشین بود که خیلی زود راه خود را به رادیو و تلویزیون پیدا کرد. اجرای تصنیف “تو ای پری بهار” در سال ۱۳۴۵، یکی از نخستین جرقههایی بود که نوید ظهور ستارهای بیهمتا را در آسمان آواز ایران میداد.
همکاری با بزرگان: دههٔ ۶۰ خورشیدی، دورهی تجربهی همکاریهای پربار برای شجریان بود. همراهی با هنرمندان بزرگ همچون حسین علیزاده، کیهان کلهر و فرامرز پایور، به خلق آثاری ماندگار همچون “چاووش ۱” و “مرشد خیال” انجامید که هنوز هم از سرآمدان موسیقیِ ایرانی به شمار میآیند.
بخش دوم: اوج شکوفایی (از اواسط دههٔ ۶۰ تا اواخر دههٔ ۷۰)
تکامل در آواز: با رسیدن به اواسط دههٔ ۶۰، شجریان به اوج پختگی و کمال در آواز دست یافته بود. تسلط او بر تحریرها و ردیفهای آوازی، استفادهی ماهرانه از انواع آواز (شور، همایون، دشتی، و…) و توانایی بینظیرش در بیان عواطف، صدایش را به سازی بیهمتا تبدیل کرده بود.
خلق شاهکارهای بیبدیل: در این دوره، آثار ماندگاری همچون “بیداد”، “سرو خرامان”، “رندان مست”، و “مژگان” خلق شدند که هر کدام جُلوهای از تواناییهای بیکران شجریان در عرصهی آواز بودند. این آثار، نه تنها در ایران، بلکه در سطح بینالمللی نیز مورد تحسین قرار گرفتند و نام شجریان را به عنوان یکی از بزرگترین آوازخوانان جهان مطرح کردند.
نوآوری و تجربهگری: شجریان هیچگاه خود را به قالبهای سنتی محدود نمیکرد. در کنارِ اجراهای اصیل و سنتی، او همواره به دنبال نوآوری و تجربهگری در زمینهی آواز بود. همکاری با آهنگسازان و نوازندگان مختلف، اجرای اشعار معاصر و حتی استفاده از سازهای غربی در برخی از آثارش، از جمله نمونههایی از روحیهی جسورانه و نوآورانهی او بودند.
شاگردان مکتب شجریان: در این دوره، شجریان شاگردان برجستهای را نیز تربیت کرد که خود از ستونهای آواز ایرانی در نسلهای بعد شدند. کسانی همچون همایون شجریان، وحید تاج،
بخش سوم: گامهای بلند (از اواخر دههٔ ۷۰ تا اواخر دههٔ ۸۰)
همکاری با هنرمندان بینالمللی: در این دوره، شجریان همکاریهای گستردهای با هنرمندان بینالمللی داشت. اجرای مشترک او با خوانندگانی همچون ماریو برناتینی و لوکاس گلدمن، به معرفی موسیقی ایرانی به گوش مخاطبان جهانی کمک شایانی کرد.
خلق آثاری با پیام اجتماعی: شجریان در این دوره، آثاری با پیامهای اجتماعی و سیاسی نیز خلق کرد. اجرای تصنیف “مرغ سحر” در سال ۱۳۷۷، یکی از نمونههای بارز این آثار بود که به بیان اعتراض مردم ایران به وضعیت سیاسی کشور میپرداخت.
محبوبیت جهانی: در این دوره، محبوبیت شجریان در سطح بینالمللی به اوج خود رسید. او در جشنوارههای موسیقی متعددی در سراسر جهان شرکت کرد و جوایز متعددی را دریافت کرد.
بخش چهارم: دوران غیبت (از اواخر دههٔ ۸۰ تا سال ۱۳۹۹)
اختلاف با صدا و سیما: در سال ۱۳۸۸، شجریان در نامهای به عزتالله ضرغامی، رئیس وقت صدا و سیما، از پخش آثار خود در این رسانه خودداری کرد. این اختلاف، به غیبت شجریان از صحنههای هنری ایران منجر شد.
اجراهای محدود: در این دوره، شجریان تنها به اجراهای محدودی در خارج از ایران میپرداخت. او در سالهای پایانی عمر خود، به بیماری سرطان مبتلا شد و در نهایت در سال ۱۳۹۹ درگذشت.
محمدرضا شجریان، یکی از بزرگترین هنرمندان تاریخ موسیقی ایران بود.
او با صدای بیبدیل و هنر بینظیرش، آواز ایرانی را به اوج کمال رساند و نامش را در تاریخ موسیقی جهان ثبت کرد. شجریان، نه تنها یک خوانندهٔ برجسته، بلکه یک هنرمند متعهد و انساندوست بود که همواره در تلاش بود تا موسیقی را به عنوان وسیلهای برای بیان پیامهای انسانی و اجتماعی مورد استفاده قرار دهد.
صدای شجریان، همچنان که در زمان حیاتش، امروز نیز دلهای عاشقان موسیقی را به وجد میآورد. او با آثار جاودانهاش، برای همیشه در قلبهای مردم ایران و جهان جاودانه خواهد ماند.
در ادامه، به برخی از ویژگیهای برجستهٔ هنر شجریان اشاره میکنیم:
صدای بینظیر: شجریان، صاحب صدایی بیبدیل و گیرا بود که او را از سایر خوانندگان متمایز میکرد. صدای او، از گسترهٔ وسیعی از نتها برخوردار بود و تواناییهای بینظیری در تحریر و بیان عواطف داشت.
تسلط بر ردیفهای آوازی: شجریان، بر ردیفهای آوازی موسیقی ایرانی تسلط کامل داشت. او با استفاده از این ردیفها، آثاری خلق میکرد که از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردار بودند.
نوآوری و تجربهگری: شجریان، همواره در تلاش بود تا آواز ایرانی را به روز کند و آن را با موسیقیهای دیگر نقاط جهان پیوند دهد. همکاری او با هنرمندان مختلف و اجرای اشعار معاصر، از جمله نمونههای نوآوری و تجربهگری او در عرصهی آواز بودند.
تعهد اجتماعی: شجریان، هنرمندی متعهد و انساندوست بود. او همواره در تلاش بود تا موسیقی را به عنوان وسیلهای برای بیان پیامهای انسانی و اجتماعی مورد استفاده قرار دهد. اجرای تصنیفهایی همچون “مرغ سحر” و “دختر کوهساران”، از جمله نمونههای تعهد اجتماعی او بودند.
میراث شجریان، همچنان که در زمان حیاتش، امروز نیز مورد توجه و احترام هنرمندان و دوستداران موسیقی در سراسر جهان قرار دارد. او با آثار جاودانهاش، الهامبخش نسلهای بعدی هنرمندان خواهد بود.
عکس شجریان
عکس شجریان در بیماری
عکس شجریان و گوگوش
عکس شجریان برای پروفایل
گالری عکس شجریان
عکس شجریان و مشکاتیان
عکس شجریان در بیمبری
عکس شجریان در کیهان
عکس شجریان و همسر اولش
عکس شجریان با کیفیت
عکس شجریان و بنان
عکس شجریان و لطفی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.